-
1 stuknąć
1. (-nę, -niesz); imp - nij; vb; od stukać 2. vi perf(pot) ( o samochodzie) to hit, to bump (into)* * *pf.-ij1. zob. stukać.2. pot. (= walnąć) hit, bump into.3. pot. (= zastrzelić) bump off, knock off.pf.-ij1. zob. stukać się.2. pot. (= zderzyć się) run into each other l. one another; ( o samochodach) bump into each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stuknąć
-
2 stukać się
vrstuknij się! — pot get wise! (pot)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stukać się
-
3 stuk|nąć1
pf — stuk|ać1 impf (stuknęła, stuknęli — stukam) Ⅰ vt (uderzyć) to knock, to rap [osobę]; (szturchnąć) to poke- stuknąć kogoś w ramię to rap sb on the shoulder- stuknąć kogoś łokciem w bok to poke a. dig sb in the ribs- przestań mnie stukać! stop poking me!Ⅱ vi (wydawać odgłos) [osoba] to tap; (do drzwi) to knock; [buty, kopyta] to clatter; [drzwi] to click; [koła] to rattle; [krople] to patter; pot. [serce] to beat- stuknąć ołówkiem w stół to tap a pencil on the table- stukać do drzwi to knock at the door- łyżki stukały o dna misek the spoons clanked on the bottoms of the bowls- stuknęła furtka the gate clicked- drzwi zamknęły się z cichym stuknięciem the door closed with a soft click- stukanie deszczu o dach the patter of rain on the roof- dzięcioł stukał w drzewo a woodpecker was tapping on a treeⅢ stuknąć się — stukać się 1. (uderzyć się) stuknąć się głową o coś to knock one’s head against sth 2. (popukać się) stuknąć się w głowę a. czoło to tap one’s foreheadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stuk|nąć1
-
4 stukn|ąć2
pf (stuknęła, stuknęli) Ⅰ vt pot. 1. (zastrzelić) to knock [sb] off pot. 2. (zderzyć się) [osoba, samochód] to hit [samochód]- stuknęła mnie ciężarówka my car was hit by a lorryⅡ stuknąć się (zderzyć się) [samochody, kierowcy] to crash into each other- stuknąć się głowami z kimś to bump heads with sb■ stuknęła mu sześćdziesiątka/siedemdziesiątka pot. he has already turned sixty/seventyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stukn|ąć2
-
5 stukać
stukać do drzwi — to knock at lub on the door
stuknęła mu czterdziestka — pot he's past the magic forty
* * *ipf.1. (= uderzać) knock; stukać do drzwi knock on l. at the door; (= kołatać) clatter; stukać na maszynie clatter (away) at the typewriter; stukać palcem w czoło tap one's forehead with disgust, roll one's eyes; stuknęła mi pięćdziesiątka I'm past the magic fifty.2. ( o silniku) knock, pink.ipf.1. (= uderzać się) hit o.s.; stuknąć się w kolano hit one's knee; stuknij się (w czoło)! get wise!2. (= uderzać jeden drugiego) knock (against) each other l. one another; stukać się kieliszkami/szklankami clink glasses.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stukać
-
6 uderz|yć
pf — uderz|ać impf Ⅰ vt 1. (zadać cios) to hit, to strike (out); (głową) to butt; (pięścią) to punch; (prostym) to jab- dlaczego uderzyłeś swojego przyjaciela? why did you hit your friend?- uderzyć kogoś w głowę/brzuch to strike sb on the head/in the stomach- uderzył mnie głową w brodę he butted me on the chin- uderzyć kogoś pięścią w twarz/szczękę to punch sb in the face/on the chin- uderzyć kogoś w twarz a. po twarzy to slap sb in the face2. (stuknąć) [osoba] to hit, to strike; to cue [kulę bilardową]- uderzać pięścią w drzwi to beat one’s fist against a. on a door- uderzyć kolanem o stół to hit a. strike one’s knee on a table- uderzył pięścią w stół he struck the table with his fist3. (zadziwić) to strike- uderzyła go jej uroda he was struck by her beauty- uderzyła go nagła myśl a sudden thought struck him4. przen. (o zmysłach) to strike [oczy]; to reach [nozdrza, uszy] Ⅱ vi 1. przen. (dokuczyć, zaszkodzić) to hit vt, to strike (w kogoś/coś at sb/sth)- podwyżka uderzy jeszcze mocniej w robotników niewykwalifikowanych unskilled workers will be hit even harder by the price rise- to uderza w podstawy systemu demokratycznego this strikes at the heart of the democratic system2. (zderzyć się) [bomba, meteoryt] to hit vt; [piorun, wiatr] to strike vt; [fale] to beat vt, to pound vt- samochód uderzył w drzewo/pieszego/ścianę the car hit a. struck the tree/pedestrian/wall3. (zaatakować) to assault vt US (na coś sth) [twierdzę]; to attack vt US (na coś sth) [wroga]; to strike vt US (na coś sth) [fabrykę amunicji] 4. przen. (skrytykować) to attack vt US (w coś sth) [wady] 5. (zabrzmieć, zagrać) to sound vt US (w coś sth) [gong, trąby]; to ring vt US (w coś sth) [dzwony]; to bang, to beat vt US (w coś sth) [bębny, kotły]; to pluck vt US (w coś sth) [struny]; to hit, to strike vt US (w coś sth) [talerze]; to clash vt US (w coś sth) [czynele]- trąby uderzyły the trumpets sounded- dzwony uderzyły the bells rang- działa uderzyły the cannons boomed6. książk. (wybić) [zegar] to strike- właśnie uderzyła dwunasta it had just struck twelve7. (o sercu) to beat 8. (napłynąć) [krew] to rush (do czegoś to sth)- nagle uderzyły na niego poty suddenly he broke out into a sweat9 (odezwać się) uderzyć w patetyczny ton to launch into a pompous speech- uderzyć w krzyk to burst out shouting- uderzyć w płacz to burst out crying10 pot. (zwrócić się) to turn (do kogoś to sb); to hit (up) vt US pot. (do kogoś o coś sb for sth) Ⅲ uderzyć się — uderzać się 1. (potrącić coś) to hit, to strike- uderzył się kolanem o kamień he hit his knee on a stone- uderzyłem się głową o belkę my head struck the beam2. (zadać sobie cios) to hit a. strike (oneself); (w twarz) to slap (oneself)- uderzyć się w czoło to slap oneself on the forehead- uderzył się dłonią po udzie he struck his thigh with his hand3. (wzajemnie) to hit a. strike each other (czymś with sth)■ uderzać się w piersi pot. (kajać się) to beat one’s breast- uderz w stół, (a) nożyce się odezwą ≈ if the cap fits (wear it)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uderz|yć
См. также в других словарях:
stuknąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}stukać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stuknąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpaść na siebie, uderzyć o siebie nawzajem; zderzyć się, puknąć się :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stuknąć się — (palcem) w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52. Stuknij się w czoło, w głowę, w łeb zob. puknąć się … Słownik frazeologiczny
stukać się – stuknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać jakąś częścią ciała w coś twardego; zderzać się z czymś (twardym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stuknął się czołem we framugę drzwi. Stuknęła się lekko w łokieć. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stuknąć — dk Va, stuknąćnę, stuknąćniesz, stuknąćnij, stuknąćnął, stuknąćnęła, stuknąćnęli, stuknąćnąwszy, stuknąćnięty 1. forma dk czas. stukać (p.) 2. pot. «uderzyć kogoś; uderzyć w coś, o coś; walnąć» Tramwaj go stuknął. Samochód stuknął w latarnię. ◊… … Słownik języka polskiego
stuknąć — pot. Komuś stuknęło ileś lat «ktoś skończył ileś lat»: Stuknęła mi sześćdziesiątka, siódmy krzyżyk się zbliżał i nadzieje sławy doczesnej nikły. S. Lem, Cyberiada. Stuknąć w kalendarz zob. kalendarz … Słownik frazeologiczny
stukać się — Stuknąć się (palcem) w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52. Stuknij się w czoło, w głowę, w łeb zob. puknąć się … Słownik frazeologiczny
stuknąć w kimono — (Iść) Spać, zwłaszcza przespać się lub zdrzemnąć się Eng. To sleep, especially to get some sleep … Słownik Polskiego slangu
postukać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stuknąć się samemu kilka razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokazując na niego wymownie, postukał się w czoło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny